Bir elmanın içerisinde,
Dolanırdı küçük kurtçuk.
Arpa boyu yol alsa da,
Mutlanırdı.
Neşeyle şarkı söyler,
Alkışlardı börtü böcek.
Kendi küçük dünyasında,
Hür ve özgürdü.
Gün ışığını görünce,
Çıktı dışarı.
Bakınarak etrafına,
Gülümsedi küçük kurtçuk.
Yemyeşil yapraklar, rengarenk çiçekler,
Uçsuz bucaksız, masmavi bir
Gökyüzü.
Sığamıyordu kabına,
Gerindi yırtınırcasına, küçük kurtçuk.
Kanatlanarak kelebek oldu.
Tanıdı doğayı, okşadı tüm çiçekleri,
Coşkuyla.
Üç günlük ömrüne,
Sığdıracaktı tüm güzellikleri.
Uyandı rüyadan, küçük kurtçuk,
Yapışınca,
İnsan oğlunun öksesine.
Yaşamak isterken tüm güzellikleri,
Süsleyiverdi kolleksiyonu,
Küçük kurtçuk.